Όλοι γνωρίζουμε και μπορούμε να μιμηθούμε τον ήχο που κάνουν οι γάτες. Αυτό το χαρακτηριστικό κι αξιαγάπητο «μιάου» δεν είναι ένας απλός ήχος χωρίς νόημα. Αντιθέτως, αποτελεί μια ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη επικοινωνιακή μέθοδο.
Γιατί όμως νιαουρίζουν οι γάτες;
Καταρχάς, οι λόγοι διαφέρουν καθώς από μικρά γατάκια γίνονται ενήλικες γάτες. Τα μικρά νιαουρίζουν για να ενημερώσουν τις μητέρες τους πως πεινάνε, κρυώνουν ή φοβούνται.
Οι ενήλικες γάτες, πάλι, παράγουν διαφορετικούς ήχους για να επικοινωνήσουν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους τόσο η μία στην άλλη, όσο και στον ιδιοκτήτη τους.
Διαφορές παρατηρούνται και από φυλή σε φυλή. Οι σιαμαίες γάτες, για παράδειγμα, φημίζονται για το πόσο ομιλητικές είναι, αλλά και για το διαπεραστικό κλάμα τους.
Αντίθετα, η γάτα Μπαλί δεν φημίζεται για την επικοινωνία της με ανθρώπους και άλλες γάτες, ωτόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τις ακούς να νιαουρίζουν όταν θέλουν κάτι.
Σαν γατογονείς οφείλουμε να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα νιαούρισματα της γάτας μας, αφού έτσι θα μάθουμε πολλά για την προσωπικότητα και τις ανάγκες της.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι προσπαθεί να μας πει!
• Πεινάει
Μας είναι ιδιαίτερα γνωστή και οικεία η εικόνα κατά την οποία η γάτα μας νιαουρίζει έντονα κάθε φορά που μπαίνουμε στη κουζίνα – μη τυχόν και της δώσουμε κάτι να φάει!
Είναι σύνηθες για τις γάτες να παράγουν έντονο ήχο, ειδικά όταν πλησιάζει η ώρα του φαγητού τους και αν μας δουν να κρατάμε μια μπουκιά σνακ στα χέρια μας.
Εάν θέλουμε να σταματήσει να νιαουρίζει τόσο έντονα, μπορούμε να μην υποκύψουμε στο κλάμα της αμέσως. Αντιθέτως, να της δώσουμε το μπολ με το φαγητό της, μόλις ηρεμήσει.
• Θέλει την αμέριστη προσοχή μας
Μπορεί ο μύθος να υποστηρίζει πως οι γάτες είναι μοναχικοί τύποι, αλλά είναι απλά ένας μύθος!
Στην πραγματικότητα, οι γάτες, συχνά, νιαουρίζουν για να τραβήξουν την προσοχή μας επάνω τους, να παίξουμε μαζί τους, να τις χαϊδέψουμε ή απλώς για να μας «πιάσουν» την κουβέντα.
Αν μας πετυχαίνουν σε ακατάλληλη στιγμή, μπορούμε να μη τους δώσουμε κατευθείαν την πρέπουσα σημασία. Δε θα πρέπει όμως να τις παραμελούμε.
Οφείλουμε να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους κάθε μέρα με παιχνίδι, καλλωπισμό ή απλή συζήτηση. Άλλωστε, η πνευματική και σωματική άσκηση προσφέρει “γλυκιά κούραση” στο γατάκι μας, με αποτέλεσμα να μην έχει την ανάγκη να “γκρινιάξει”.
• Απλώς περνάει να πει ένα «γειά»!
Ορισμένες γάτες νιαουρίζουν όταν θέλουν να χαιρετίσουν τον ιδιοκτήτη τους, είτε αυτό σημαίνει πως έχει γυρίσει στο σπίτι μετά από κάποιες ώρες, είτε απλώς πως τον πέτυχαν να τριγυρνάει κι αυτός. Κοινώς, χαίρεται που μας βλέπει και θέλει απλώς να μας πει ένα «γειά»!
• Αισθάνεται μοναξιά
Εάν περνούν αρκετές ώρες της ημέρας μόνες τους, οι γάτες μπορεί να αισθανθούν μοναξιά ή ακόμη και να μελαγχολήσουν.
Σε περίπτωση που δεν έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε αρκετά μαζί τους λόγω πολύωρης απουσίας μας, μπορούμε να αφήσουμε επίτηδες διάσπαρτα παιχνίδια με φαγητό μέσα στο σπίτι, ώστε να παίζουν.
Ακόμα, μπορούμε να τοποθετήσουμε μία ταΐστρα για πτηνά έξω στο μπαλκόνι μας. Θα κάθονται να την χαζεύουν για ώρες!
• Φταίει το άγχος
Τα οικόσιτα αιλουροειδή τείνουν να «μιλούν» περισσότερο, όταν βιώνουν συνθήκες που τους προκαλούν στρες, όπως είναι για παράδειγμα ένα νέο κατοικίδιο ή ένα βρέφος μέσα στο σπίτι.
Μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη συμπεριφορά τους και να δούμε πότε και γιατί νιαουρίζουν, έτσι ώστε να τις βοηθήσουμε να προσαρμοστούν καλύτερα ή απλώς να τις ηρεμήσουμε.
Μάθετε ακόμα: 4 Tips πως να μην μυρίζει η άμμος της γάτας σας!
• Ήρθε η ώρα να ζευγαρώσουν!
Ο δυνατός ήχος που παράγουν οι γάτες όταν βρίσκονται σε περίοδο οίστρου είναι ιδιαίτερα γνωστός σε όλους μας.
Οι θηλυκές νιαουρίζουν όταν είναι η ώρα να ζευγαρώσουν και οι αρσενικοί όταν μυρίζουν θηλυκή γάτα! Φυσικά, εάν στειρωθούν ή ζευγαρώσουν, αναγκαστικά θα σταματήσουν τα “μιάου”.
• Απλώς μεγαλώνουν
Γάτες που είναι μεγαλύτερες σε ηλικία ενδέχεται να υποφέρουν από κάποιας μορφής ψυχική σύγχυση ή γνωστική δυσλειτουργία, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι.
Όταν γερνούν, λοιπόν, ενίοτε χάνουν την αίσθηση προσανατολισμού τους και κλαίνε γοερά χωρίς προφανή λόγο και ειδικά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Για να τις βοηθήσουμε, μπορούμε να αφήνουμε ένα ανοιχτό φως μέσα στο σπίτι κατά τις βραδινές ώρες. Εναλλακτικά, μία επίσκεψη στον κτηνίατρο και η απαραίτητη συνταγογράφηση θα βελτιώσουν αρκετά την κατάσταση.
• Το νιαούρισμα ως σύμπτωμα ασθένειας
Εάν η ψιψίνα μας αρχίσει να νιαουρίζει ανεξέλεγκτα και με πιο έντονο ήχο, ίσως είναι προειδοποιητικό σημάδι πως κάτι συμβαίνει με την υγεία της.
Υπάρχουν πάρα πολλές ασθένειες που προκαλούν πείνα, δίψα ή δριμύ πόνο σε μία γάτα και ένα πρωταρχικό σύμπτωμα είναι το έντονο νιαούρισμα.
Ένα ραντεβού με τον κτηνίατρό μας και ένα check-up θα μας ενημερώσει σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει.
Τι να αποφύγουμε:
1. Ως υπεύθυνοι ιδιοκτήτες, δεν θα πρέπει να αμελήσουμε να ελέγξουμε εάν η γάτα μας χρειάζεται όντως κάποια βοήθεια τη στιγμή που νιαουρίζει.
Για παράδειγμα, μπορεί να έχει παγιδευτεί κάπου, να αδυνατεί να φτάσει το δοχείο με την άμμο της ή να διψάει και να μην έχει νερό το μπολάκι της. Ελέγχουμε, λοιπόν, εάν όλα είναι καλά και σε περίπτωση που κρίνουμε πως νιαουρίζει χωρίς λόγο, μπορούμε να την αφήσουμε.
2. Δεν υποκύπτουμε κατευθείαν! Αφού δούμε μήπως χρειάζεται κάτι και διαπιστώσουμε πως δεν συντρέχει σοβαρός λόγος, αλλά εκείνη συνεχίζει να νιαουρίζει, την αγνοούμε.
Δεν θα βοηθούσε κανέναν από τους δύο μας να υποκύπτουμε συνεχώς στα αιτήματά της. Αντιθέτως, έτσι θα νιαουρίζει διαρκώς.
3. Ποτέ, μα ποτέ δεν πρέπει να τιμωρήσουμε τη γάτα μας, επειδή νιαουρίζει. Δεν είναι αποδεκτό να τη χτυπήσουμε, να αρχίσουμε να της φωνάζουμε ή να την ψεκάζουμε με νερό για να την εμποδίσουμε από το νιαούρισμα.
Πρόκειται για μια κατακριτέα πράξη βίας που το μόνο που θα βγει από αυτό, μακροπρόθεσμα, είναι η γάτα μας να σταματήσει να μας εμπιστεύεται. Άλλωστε, τα κατοικίδια μας επιζητούν την αγάπη μας και την αξίζουν με το παραπάνω!
Το νιαούρισμα της γάτας είναι βασικό κομμάτι της επικοινωνίας της με το αφεντικό της και άλλες γατούλες, οπότε πρέπει να ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα της. Βέβαια, κάποιες φορές η ψιψίνα το μόνο που θέλει είναι να σταματήσει να βαριέται και επιδιώκει τη πρσοχή μας.
Όπως και να’χει, είμαστε υπεύθυνοι για το βιοτικό επίπεδο και τις ευκαιρίες πνευματικής και σωματικής δραστηριότητας του κατοικίδιου μας, οπότε είναι εύλογο να γκρινιάζει επειδή νιώθει παραμελημένη.
1 Σχόλιο